Geschiedenis

De Maine Coon komt als fenotype van de huiskat al eeuwen voor in New England; Maine en omliggende staten aan de noordoostkust van de Verenigde Staten. Er zijn veel verhalen over de oorsprong van dit ras. Een populair broodjeaapverhaal is dat de Maine Coon een kruising zou zijn tussen een lynx en een wasbeer. Een ander, veel romantischer alternatief, is die over kapitein Samuel Clough uit Maine, de Franse Koningin Marie-Antoinette en haar katten. Er zijn documenten bewaard gebleven dat tijdens de Franse Revolutie de kapitein meegewerkt zou hebben aan het smeden van complotten om de koningin naar de Verenigde Staten te krijgen. Er waren zes koninklijke langharige katten op het schip, die na de dood van Marie-Antoinette in Maine zijn gebleven en door sommigen worden gezien als voorouders van de Maine Coon. In werkelijkheid is de Maine Coon een afstammeling van een aantal langharige huiskatten en katten die het gen voor langhaar droegen die al vroeg naar Amerika zijn meegenomen door kolonisten uit Europa. Vanwege het in de winter vaak koude klimaat heeft het langharige fenotype daar een voordeel, dus komen er relatief veel langharige dieren tussen de huiskattenpopulatie voor. 

Uiterlijk

Kop: Middelmatig wijde kop met een vierkante voorsnoet. Naar mate de kater ouder word kan hij katerwangen krijgen daardoor lijkt hij nog breder. Hoge jukbeenderen, stevige kin die evenwijdig loop aan de neus en bovenlip. Oren groot en wijd aan de basis met goede binnen beharing, puntig tot naar de top, liefst met lynxs pluimpjes. De ogen zijn groot en expressief en staan wijd uiteen. Ze zijn licht scheef ingezet met de buitenhoek die in de richting van het oor wijst. 

Lichaam: Gespierd lichaam met brede borstkast. Het formaat middel tot groot. De poezen zijn in het algemeen kleiner. Het lichaam is lang met een goede verhouding wat lijkt op een rechthoek. De poten zijn stevig en staan een beetje wijd maar recht onder het lichaam. De voeten zijn groot, rond en voorzien van haarpluimpjes tussen de tenen. 5 tenen voor en 4 achter. De staart is lang met een stevige aanzet en geleidelijk dunner uitlopend naar de punt. De beharing is lang en vloeiend.

Vacht: Vacht is zwaar en ruig van structuur. Hij korter op de schouderpartij en langer op buik en achterkant. Een kraag rond de nek is wenselijk, maar vormt zich pas volledig naar een paar jaar. In de winter is deze vaak langer en dikker en het lijkt of hij een lange broek aan heeft. Ze kunnen in allerlei kleuren en patronen voor komen. Maar niet alles is toegelaten op sommige verenigingen. De vacht moet je regelmatig borstelen en vergeet vooral de oksels, de broek en onder de staart. Laat ze al vroeg wennen aan water, dan heb je vooral veel lol later aan.

Seksueel actief: vanaf een maand of zes maar zijn pas volledig lichamelijk uitgegroeid na ongeveer drie jaar. De kat weegt dan gemiddeld tussen de 5 en 9 kilo voor katers en 4 tot 6 kilo voor poezen. 

Karakter

Ondanks het imposante voorkomen van de Maine Coon is het een rustige maar energieke kat met een goed sociaal besef naar andere huisdieren en mensen toe. Het humeur is over het algemeen vrij evenwichtig en stabiel, speels en tolerant. Het zijn aanhankelijke katten die niet goed als enige kat in een huishouden gehouden kunnen worden. De kat beschouwt zich als onderdeel van het gezin en is altijd van een kleine afstand betrokken bij wat er gebeurt in huis. Het zijn geen echte schootkatten en de meeste liggen liever naast of in de buurt van de eigenaar. Het stemgeluid is gematigd en ze zijn niet bijzonder vocaal. 

Gezondheid

Door zijn formaat is het ras mogelijk gevoeliger dan andere rassen voor het voorkomen van patellaluxatie en heupdysplasie. Verantwoorde fokkers laten dan ook hun fokdieren via onderzoek nakijken of respectievelijk de knieschijf een goede groef heeft en goed aangehecht is en de heupkom goed gevormd. Ook komt bij het ras een autosomaal dominante vorm van hartfalen voor, hypertrofische cardiomyopathie (HCM). Voor een tweede erfelijke afwijking, cystenieren (PKD) laat men een echografisch onderzoek verrichten. Fokkers laten dus hun dieren zowel op PKD en HCM testen bij een erkende veterinaire radioloog (Nederland) of veterinaire cardioloog (België).

Maak jouw eigen website met JouwWeb